“De waarheid is ondergeschikt aan het algemeen belang.”
Hè? Doet ze dat nou echt? Een artikel beginnen met een citaat van ’s Westers grootste antiheld? Zeker weten. The truth: it’s a dirty job, but someone’s gotta tell it. En Putin windt er geen doekjes om! Waar Putin het beestje gewoon bij naam noemt, wassen westerse leiders de handen in onschuld. Wijzen naar de beer die liegt en bedriegt, terwijl ze zichzelf verschuilen achter het fantastische scherm dat democratie heet. Maar het scherm waarachter zij hun schaduwspel opvoeren veroudert. Het begint scheurtjes te vertonen, waar wij nieuwsgierig doorheen kunnen gluren. Als we dat willen natuurlijk… Wat is waarheid? Hier een handleiding voor de interpretatie van nieuws en geschiedenis!
Walk This Way
Mensen zijn individuen die een systeem delen. Hoe we omgaan met individualiteit verschilt per cultuur. Waar individualiteit in het westen hoog in het vaandel staat, zien Russische leiders sinds mensenheugenis liever een homogene massa waarvan alle neuzen dezelfde kant op wijzen. Zij zijn ervan overtuigd dat een blinde loyaliteit aan het systeem de beste kans geeft op voortbestaan. Het systeem op zijn beurt, is een entiteit op zich. Het wil zichzelf in stand houden. Het communisme verschilt daarin niet van het neoliberale kapitalisme. Individuen zijn dienstbaar aan het systeem dat ze delen, maar de manier waarop die dienstbaarheid tot stand komt (van bovenaf opgelegd of op basis van vrije wil) lijkt te verschillen. Hoe groot is dat verschil werkelijk?
Democratie?
Al op de basisschool leren we dat democratie het hoogste ideaal is. We leren dat we leven in een democratie en daar lijkt het ook op, want de lijst met politieke partijen waarop we kunnen stemmen groeit met het jaar. We mogen er verschillende standpunten op na houden en die in het openbaar verkondigen. Je mag woke zijn, maar anti-woke is ook oké. Zwarte Piet mag je een toffe peer vinden, maar als je vindt dat hij per direct moet worden uitgezet, dan mag je dat aan iedereen vertellen. Zelfs voor de meest wilde complottheorieën is plek in onze democratische maatschappij. Toegegeven, zo hier en daar wordt er wel eens een langharige complotprofessor gearresteerd en berispend toegesproken, maar dit alles valt in het niet vergeleken bij de behandeling die tegenstanders van Putins regime krijgen. Gelukkig mogen wij er onze eigen waarheid op na houden. Toch?
Jij zegt het…
Laten we eens inzoomen op het proces dat onze waarheid vormt. Op een paar transcendente yogi’s na, vormen we onze waarheid aan de hand van input van buitenaf. We kiezen ervoor het acht uurjournaal te gebruiken als richtlijn, of juist niet (ik ken mensen die het tegenovergestelde geloven van wat de nieuwslezer vertelt). Vervolgens laten we een pakketje “persoonlijke” normen en waarden los op de informatie die we krijgen.
We spelen rechter in onze eigen realiteit. Een serieus probleem is dat we daarbij normen en waarden overnemen die we niet empirisch hebben bewezen. Het enige feit is dat wij het niet weten. Wij weten niet wat er werkelijk in Oekraïne gebeurt. Wij weten niet hoe verschrikkelijk het coronavirus werkelijk is (of was), wij weten niet wat Klaus Schwab werkelijk denkt. We nemen over wat ons wordt voorgeschoteld, via welk kanaal dan ook.
De aanstormende AI, dat aan de lopende band nieuwsberichten kan genereren, maakt de scheidslijn tussen waarheid en fictie alleen maar dunner.
De illusie-industrie
Er wordt mondjesmaat door de media toegegeven dat er met nieuwsbeelden wordt geknoeid. We weten bijvoorbeeld dat de afschuwelijke beelden van al die coronadoden op straat eigenlijk archiefbeelden waren, die helemaal niets met de coronapandemie te maken hadden. Voor het algemeen belang was het belangrijk dat we corona serieus zouden nemen. Alle neuzen moesten dezelfde kant op. Maar als je zelf nieuwsgierig op onderzoek uitgaat, hoef je niet ver te reizen om achter de schermen van deze tragische komedie te kunnen kijken.
Ik kom met regelmaat in Servië, van oudsher een Russisch gezind land. Als ik daar het nieuws kijk verheug ik me al op de Nederlandse interpretatie. Eén blik op mijn telefoon vertelt me dat de wereld op z’n kop staat. Waar in Nederland Zelenski de grote overwinnaar is, triomfeert in Servië Putin bij dezelfde veldslag. Fascinerend… Tijdens de research die ik deed voor mijn boek ‘De illusie-industrie’ kwam ik erachter dat het voormalig Joegoslavië dit trucje al langer kent. Tijdens de burgeroorlog toonde het nieuws tragische beelden van bloedende lijken op straat. Deze beelden werden zowel in Servië als in Kroatië getoond, alleen vertelde de Servische nieuwslezer dat die bloedende lijken Serviërs waren die door Kroaten waren afgeslacht en de Kroaten hoorden dat het Kroaten waren die door Serviërs werden afgeslacht. Is journalistiek dienstbaar aan de waarheid? Of dient het nieuws een ander doel?
That’s the way you like it
Van kinds af aan wordt ons een werkelijkheid over ons eigen wezen voorgehouden. Onze ouders vonden iets van ons, de leraar, onze baas. Ons zelfbeeld is feitelijk vormgegeven door anderen. We weten niet echt wie we zijn en we durven zodoende ook niet echt te vertrouwen op onze eigen ingevingen. Het nieuws houdt ons op de hoogte van de stand van zaken in de wereld, maar zolang we niet in verbinding staan met onze ware kern, kan het nieuws ons alle kanten op bewegen. Onze perceptie van de realiteit wordt gemanipuleerd door het systeem, dat van ons afhankelijk is om voort te bestaan.
Als je wilt weten welk doel het nieuws werkelijk dient, zou je jezelf bij elk nieuwsbericht de vraag moeten stellen: wie heeft er baat bij als ik dit onderdeel maak van mijn realiteit? Jouw realiteit moet dienstbaar zijn aan het systeem, anders houdt het op te bestaan. Zo heeft het neoliberale systeem baat bij een stevig gewortelde farmaceutische industrie, een blind vertrouwen in de geneeskunde en wetenschap en sympathie voor de multinationals. Het briljante algoritme dat jou je dagelijkse portie nieuws voert op je smartphone weet precies welke informatie het jou moet serveren om jou tot een dienstbaar onderdeel van het systeem te maken. Je krijgt precies te zien wat in jouw paradigma past. Jouw persoonlijke interesses zijn de ingang van de informatietunnel. Algoritmen en AI weten welke berichten jij geneigd bent te geloven en welk taalgebruik daarbij past. Op het internet kun je altijd bewijs vinden van de “feiten” die jij kiest te geloven. De vraag is: heb je er baat bij te geloven wat je leest?
‘The Great Reset’
De complotwereld is op dit moment een uitstekend voorbeeld. Waar vóór corona een harde kern van alternatieve onderzoekers hun bevindingen buiten de mainstream media om publiceerde, is nu zo’n beetje iederéén alternatief (internet)onderzoeker. Het publiek van deze complotresearchers stijgt exponentieel in aantal en de kanalen die zij gebruiken doen haast niet meer onder voor mainstreamkanalen. Het is een enorm systeem in wording, met zijn eigen dogma’s, manipulatietechnieken, zondebokken en messiassen.
Ik zag laatst weer prachtige “film”posters van “The Great Reset” langs de weg, met Klaus Schwab als dr. Evil die de wereld wil vernietigen en Bill Gates als zijn mini-me. Mark Rutte en Sigrid Kaag hebben zich als schimmige handlangers in zijn schaduw opgesteld. The Great Reset is een populair onderwerp onder complotdenkers en het is een prachtig voorbeeld om te illustreren hoe een nieuw systeem zich vestigt. The Great Reset is een initiatief van The World Economic Forum. Het gaat voor dit artikel te ver om het plan volledig uit de doeken te doen. Als je meer wilt weten over The Great Reset, bekijk dan vooral de website van het WEF, want er is niemand die het grote plan voor de mensheid beter kan vertellen dan het WEF zelf. Het staat al jaren tot in de puntjes uitgewerkt op hun website, beschikbaar voor iedereen (is het dan nog een complot? vraag ik me af…).
A man with a plan
Creatie of manifestatie kent drie stadia: gedachte, woord en tenslotte daad. The Great Reset bestond in de eerste instantie slechts als gedachte. Hoe lang het grote plan voor de mensheid in het rijk van het ongemanifesteerde heeft rondgewaard weten we niet. We begonnen pas een glimp van het plan op te vangen toen auteurs als Orwell er na de Tweede Wereldoorlog (al dan niet bewust) woorden aan gingen geven. Het begon zich als concept in onze realiteit te manifesteren. Het internet stelde het WEF in staat het plan volledig uitgekristalliseerd aan te bieden aan een groot publiek.
Laten we de rol van het publiek hier niet uitvlakken. Die enorme menigte is hard nodig om van woord tot daad te kunnen komen. The Great Reset heeft ons nodig om zich als nieuw systeem te vestigen. Maar dat lukt alleen we ons bewust zijn van het plan èn als we er energie in steken. Het maakt daarbij niet uit wat voor energie dat is. Natuurlijk is het fijn als het concept wordt gedragen door een grote groep “aandeelhouders” en ik sluit niet uit dat de groep vrijwillige aandeelhouders onder de druk van de aanstormende crises exponentieel zal groeien. Klaus Schwab is a man with a plan. Die types doen het altijd goed in een crisis.
Wappie B.V.: Uw marketingoplossing!
Op dit moment echter, nu we nog niet zo ver uit onze comfort zone worden getrokken, kan The Great Reset onder de “wakkeren” (degenen die weten dat het plan bestaat en die er een nadrukkelijk negatieve mening over hebben) op weinig bijval rekenen. Totale controle, een AI gestuurde samenleving, wonen in smart cities, sweet Jesus! Klinkt niet bepaald aantrekkelijk. Dus wat doen we? Bij gebrek aan een beter plan (want kom op, dat is de stand van zaken: we hebben gewoon geen beter plan dan Klaus), gaan we ons verzetten. Verzet is energie. En negatieve publiciteit is ook publiciteit. Misschien wel de beste… Ik durf te wedden dat auteur Pim Lammers zijn verkopen zag stijgen nadat de media los gingen over de doodsbedreigingen die hij ontving naar aanleiding van één van zijn teksten die schuurde tegen pedofilie. Zonder het te weten zijn de wappies Klaus’ meest fanatieke (en efficiënte) reclamebureau!
Wat maakt ons mens?
Als de reset van Klaus ons niet zint, moeten we met een beter plan komen. En dat begint met een diepgeworteld besef van wat het betekent om mens te zijn. Maar het is nog niet zo eenvoudig om tot dat besef te komen. Niet alleen het neoliberale systeem en het communistische systeem draaien als een geautomatiseerde entiteit rond in cirkels, ook het systeem “mens” kent zijn eigen dogma’s, die het niet makkelijk maken een alternatief te creëren. Zoals het nieuws onze persoonlijke realiteit vormgeeft, geeft de geschiedenis ons mensbeeld vorm. In het artikel ‘Wat maakt ons mens?’ ga ik dieper in op de historische “feiten” die ons mensbeeld bepalen. Feiten zijn tijdelijke waarheden, totdat ze worden vervangen door nieuwe inzichten.
Wiens belang dient jouw waarheid?
Het probleem met systemen is dat nieuwe input hun structuur vernietigt. Gevestigde systemen zijn erbij gebaat nieuwe input te weren. Ondanks de overlevingsdrang van het systeem komen we in deze tijd tot andere inzichten. Waar de mens voorheen door religie en wetenschap als slachtoffer van de omstandigheden werd voorgesteld, ontdekken we in deze uitdagende tijd langzaam maar zeker ons creatieve vermogen. We zijn wel degelijk in staat zelf vorm te geven aan onze realiteit, daar hebben we geen priester of wetenschapper meer voor nodig. Geschreven geschiedenis is gebaseerd op onvoorstelbaar weinig input, op veel te weinig bronnen om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. En die bronnen zijn vaak ook nog eenzijdig. Geschiedenis is immers geschreven door de overwinnaar. Zoals Joseph Campbell het zo mooi verwoordde:
“Geschiedenis is gewoon journalistiek en je weet hoe betrouwbaar dat is.”
Ook in het vrije westen worden historici die een ander verhaal suggereren op enorme schaal gecensureerd. Een voortreffelijk voorbeeld hiervan is het schandaal van de Dode Zeerollen (Qumran), die gnostische teksten bevatten met een ander verhaal over het (vroege) christendom. Een “religie” waarin de mens niet het slachtoffer van een wrede, oordelende god is, maar waarin God als creator in ieder mens is, niet alleen in Jezus. Een leuk boek voor als je eens van informatietunnel wilt wisselen.
Net als bij het nieuws, zouden we onszelf dus ook in geschiedenis, religie en wetenschap de vraag moeten stellen: wiens belang dient het als ik deze informatie voor waar aanneem? Geschiedenis is niets meer dan een opsomming van “feiten” die ons verhaal als mensheid vertellen, maar die feiten zijn open voor interpretatie: door wie zijn ze opgeschreven en met welk doel? Dient de geschiedenis ons mensbeeld? Zo niet, kies dan anders. Herschrijf de geschiedenis zoveel je wilt, want er ís geen universeel verhaal.
Wat is waarheid?
De waarheid is ondergeschikt aan het algemeen belang… Het is een universele wet die niet slechts is voorbehouden aan een dictatuur. Zolang we onze perceptie van de realiteit laten sturen, leven we net zo goed in een dictatuur, alleen is die toegedekt met de sluier van een illusoire “vrije wil”.
Ons eigen paradigma bepaalt onze waarheid en daarmee zouden er zoveel waarheden als mensen op aarde kunnen zijn. Wij hebben het creatieve vermogen ons paradigma aan te passen naar een mensbeeld en een zelfbeeld dat ons wel dient. Dat van ons geen loonslaaf, maar een creatief wezen maakt. Geschiedenis leerde ons wat we niet willen zijn, Klaus toont ons waar we niet willen zijn. Als we niet langer het slachtoffer van omstandigheden willen zijn, zullen we met een beter plan moeten komen. De Messias in onszelf moeten herkennen. Zullen we helder moeten hebben wie en waar we wèl willen zijn. We zullen moeten beginnen grootse gedachten over onszelf en over de mensheid te denken. Vervolgens gaan we erover schrijven, praten en zingen. We gaan erin geloven.
En dan maken we ze waar.
~Al mijn licht en liefde ~
Melanie
Voor een kijkje achter de schermen van de illusie-industrie. Een mythe die niet beweert de waarheid te vertellen, maar die wel inspiratie biedt voor een schitterend zelfbeeld en een bloeiende toekomst voor de mensheid suggereert.